Farsça'da nefes ve zaman anlamında kullanılan "dem" sözcüğü; doğum, yaşam ve ölüm döngüsü ve insanın yaşam içerisindeki direniş, duyarlılık, cesaret ve olgunluk düzeylerini kendi karakterinde bulmasına referans veriyor. Çalışmalarımda insanlar üzerinde gözlemlediğim psikolojik durumlar ile kullandığım leke, form ve renk gibi elemanlar arasında duygusal bağ oluşturmam ise insan ruhuna odaklanmamı sağlıyor. Böylelikle insanı, metaforik olarak nefes ve zamanın yarattığı döngü içerisinde yaşatıyorum.