Hayatımızın geçiş dönemlerinde belirli travmalar gerçekleşir ve biz, zihnimizde renkler, kokular ve imgeler biriktiririz. "Kimim ben?" , "Ne olacağım?" soruları döner durur zihnimizde. Ben de bu sorular üzerinden, çalışmalarımda kendi arşivime geri dönerek yeniyi, eski üzerinden tekrar üretiyorum. Kent-doğa ilişkisini ele alıyorum; bunun sebebi ise kendimi doğa olarak hissetmem: Doğa gibi benim de döngülerim var. Döngülerimi fark ediyor ve kabul ediyorum. Doğa ile çalışmalarım kesiştiğinde kökleniyor ve büyüyor.