Boşluk, mekânın belleğidir. Gündelik yaşamda, toplumsal ve bireysel bellekteki her an(ı) nesnelerin zamanına, mekânların da boşluğuna yerleşir. Bu boşluk, hem biçim hem de içerik olarak çalışmalarımın özünü oluşturur. Yaşamımdaki yer değişiklikleri ile paralel olarak gelişen süreç, belleğin anılarla, nesnelerle ve mekânla olan bağlantısını çalışmalarıma boşluk olarak yansıtır. Bu yansıma, bir iç olarak ev ile birlikte dış mekânın iç temsili olan doğa parça(lanma)larını içerir.