Sanatsal pratiğimin odağında söz ve yazı arasındaki ayırım (différance) yer alır. Bu durum, postyapısalcı felsefenin sözden yazıya geçişindeki anlam ve olay arasındaki ayırım ile belirip sorgulayan öznenin varlığına işaret eder. Böylece yazı ile düşünce dışsallaşır, kavramsallaşır ya da okurun yorumu ile yeniden yazılır. Bu tekrarlı yapı, okuru hep şimdiki zamanda tutma niyetindedir. Başka bir deyişle üretimlerimdeki yazma arzusu, düşüncenin varlığının ya da yokluğunun -iz'ini- içeriğinde taşır.