Çalışmalarımda Dada’nın eleştirel alaycılığını, Arte Povera’nın tavrını ve Sürrealizm'in ulaştığı düşler dünyasını başlangıç noktası olarak belirliyorum. Malzemelerimi sokaklarda rastladığım; terkedilmiş, çöp kenarlarına bırakılmış, atıl durumdaki nesnelerden seçiyorum. Terkedilmiş ve çürümekte olan nesneleri yaşatma çabası içerisindeyim. Sanatın ve bu eylemin, faydasız bir çaba olduğunu düşünüyorum. Şair eline kalemi ve kâğıdı alır, şiirini yazar ve kağıdını cebine koyar; sanat orada gerçekleşir ve biter.